Schnappie, das kleine Krokodil

21 februari 2014 - Paramaribo, Suriname

Donderdag

Zoals we al zeiden: nieuwe dag, nieuwe school, nieuwe kindjes.... We startten de dag in de Mariaschool. We werden hartelijk ontvangen op deze liefdevolle dag! Alles was omringd met hartjes. Deze school was een goed ontwikkelde school voor in Suriname. Het niveau lag aanzienlijker hoger dan de voorbije scholen. 

Nadien trokken we naar het kantoor, waar we ook hartelijk werden ontvangen met Youtube-filmpjes van ons op het KBF Nickerie. De rode loper ontbrak nog...

  • https://www.youtube.com/watch?v=OEgShlApuvg
  • https://www.youtube.com/watch?v=brIwpsa8kw4
  • https://www.youtube.com/watch?v=QHy21EygpEc

Vrijdag

McDonald's

Toen de avond viel over Paramaribo... vertrokken we richting McDonald's. Deze keer hielden we het spannend en vertelden we een spokig verhaal.Daarna gingen we aan de slag met het maken van onze eigen spookjes. Pret verzekerd!

We begonnen ons weekend met een drink bij de KdG-collega's.

Zaterdag

We gaan op dolfijnenjacht

We gaan op dolfijnenjacht

We komen aan een boot

We kunnen er niet langs, we kunnen er niet over, we kunnen er niet onder

Dus moeten we er in

Stap, plons, stap, plons,...

We gaan op dolfijnenjacht

We gaan op dolfijnenjacht

We varen op de rivier

...

We begonnen met goede moed en een zonnegroet aan onze dolfijnenzoektocht. Al gauw spotten we de eerst vin. 

Dolfijnen spotten

Is het een haai?

Is het een walvis?

Nee, dat is het niet!

Het is een dolfijn, die je in het water ziet!!

We haalden onze fluitkunsten boven en deze fabel was niet gelogen. Al snel spotten we meer dolfijnen. Even later meerden we aan bij Nieuw-Amsterdam. Hier bezochten we de oude gevangenis en het openlucht museum over de slavernij. Na even onze benen gestrekt te hebben, plooiden we onze benen weer dubbel om verder te varen met onze cruise. We spotten nog een aantal dolfijnen en gingen nog een kijkje nemen op een plantage: "Werk en rust". 

Onze maag begon te grommen en niet veel later meerden we aan voor een stevige bami-nasi-maaltijd. Deze hadden we nodig, want:

 

We gaan op kaaimanjacht

We gaan op kaaimanjacht

We gaan in een kano

We wiebelen naar links, we wiebelen naar rechts, bijna in het water

Plets, plets, plets,...

We komen aan een brug

We kunnen er niet over, we kunnen er niet langs, dus moeten we bukken

Plat, plat, plat,...

We komen aan een helling

We kunnen er niet onder, we kunnen er niet langs, dus moeten we er over

Sleep, sleep, sleep,...

Na deze fitnesstraining, belandden we in het moeras. We zagen overal glinsterende ogen. Na een tijdje tussen de moerasplanten te dobberen, vingen we onze eerste kaaiman.

Kaaimannen vangen!

We doopten hem met de naam: "Harold-Richard-Schnappie". We verwelkomden hem in onze boot en zochten verder naar een vriendje. Plotseling zagen we een klein, schattig baby'tje dobberen in het water. Deze moesten we hebben. 

De kleuterjuffens harten smolten al snel hadden we deze kleine rakker mee in onze kano. Jackie-Schnie was geboren. Nadat we rondgingen met suikerbonen,  begonnen we terug aan onze fitnesstraining om het moeras te verlaten. Niet zo evident met 2 kaaimannen op de arm. Helaas hebben ze hier nog geen kaaiman-maxicose ontworpen. Gelukkig waren we 1 team, 1 kano,  1 familie. We trokken allemaal aan hetzelfde zeil en vlogen over de hindernissen heen. En deze vlogen kan je letterlijk nemen. Er ontsnapte een kaaiman uit de armen van onze mede-vaarder, mede-passagier,... We zetten dan ook snel de achtervolging in en heisten als echte crocodile dundee's deze kanjer terug in onze kano. Na een lachwekkende foto-shoot gaven we deze kaaimannen hun vrijheid terug.

Het avontuur was nog niet gedaan. We moesten in de duisternis terug op onze boot.

Zondag = decadente luierdag

We gingen naar het chiqueste hotel van Paramaribo om ons neer te leggen op een ligstoel in het zonnetje. 

Pannenkoek

We sloten ons weekend af met een pannenkoek in het 'Pannekoekenhuisje'.

 

 

 

Maandag

Nieuwe dag, nieuwe week,...

Nog 2 weken voor het KBF van Paramaribo. We zetten onze schouders onder het werk. Gelukkig hadden we 's avonds voldoende ontspanning. Eerst zwierden we onze beentjes los tijdens de salsa-les en vervolgens gingen we de verjaardag van onze goede vriend Kris vieren in het Casino:Casino

Money, Money, Money

Must be  funny in a rich man's world! 

 

 

Dinsdag

We stelden onze planning op voor de komende week. Gestructureerd gingen we aan de slag: knippen, tekenen, kleuren, kopiëren, lamineren,... We deden het allemaal! 

's Avonds reed Anneleen naar het vliegveld om haar ouders te ontvangen. Een blij wederzien! 

Woensdag

Vandaag bezochten we geen kleuterschool, maar een kweekschool. Hier vind je geen tomatenplanten of konijnen, maar studenten die leren voor leerkracht. We moesten onze activiteiten toelichten aan een honderdtal studenten. Pure chaos met een vleugje sfeer! 

Na deze kwekerij gingen we verder voor een aantal uren knipwerk aan de lopende band. 1200 papieren t-shirts werden verslonden door onze knippende vingers. 

Donderdag

We verwelkomden 2 nieuwe gezichten op onze stichting: de ouders van Anneleen. Ze kregen een rondleiding en leerden de stichting op deze manier een beetje kennen.

We knutselden verder en gingen naar de stoffenwinkel om stof te kopen, die we ook mochten knippen. Als laatste gingen we nog op zoek naar kartonnen dozen en deze zochten we bij de Chinezen. Resultaat: 5 dozen. 

De rondleiding voor de ouders van Anneleen zette zich voort in ons huisje. We lieten ons nestje zien en namen daarna onze laptops en werkten verder aan onze bachelorproef. 

 

Foto’s

3 Reacties

  1. Roger:
    21 februari 2014
    Het zijn leuke verhalen die jullie telkens brenge. Goed geschreven en aangenaam om te lezen. Hoog FB gehalte, maar dat is normaal voor jullie leeftijd.
    Hou jullie goed en de Groeten aan Tine en Dirk
  2. Krisje:
    21 februari 2014
    Wat een toeren met die krokies..... Zolang jullie maar niet opgegeten worden door die beestjes is het allemaal ok. Oh ja je mag die beestjes niet meenemen naar huis he. ook niet stiekem.

    Zolang jullie het maar goed hebben in het verre Suriname lezen wij met veel plezier de verhalen. :)

    Geniet er van en hou ons op de hoogte!
  3. De Permentier Nicole:
    22 februari 2014
    Tof om jullie te volgen. En doe veel groetjes aan Anneleen haar mama (mijn collega in Lindehof)