Werken werken werken...

23 januari 2014 - Paramaribo, Suriname

Maandag

"This is the day, this is the day.

That the Lord has made, that the Lord has made.

We will rejoice, we will rejoice,

And be glad in it, and be glad in it.

This is the day that the Lord has made.

We will rejoice and be glad in it.

This is the day, this is the day

That the Lord has made."

We startten onze week zoals elke dag met het zingen over de Heer. Na ons dagelijks ochtendritueel vliegen we achter onze laptops. De lesbrieven zorgden voor een irritant getik van al die vingers, die op de toetsen drukten. Spijtig genoeg waren de lesbrieven om 13u nog niet klaar, dus achtervolgde dat getik ons tot 22u 's avonds. Eindelijk waren ze klaar! Nu moesten ze alleen nog nagelezen worden. Wanneer dit in orde zou zijn, moesten we nog enkel onze tekeningen er aan toevoegen en konden ze dan de deur uit.

Dinsdag

De volgende dag was onze dag toch wel afwisselender. Eerst hadden we onze activiteiten besproken, die we de volgende dag zouden doen in een schooltje. Nadat deze goedgekeurd waren, mochten we naar de stoffenwinkel gaan voor de inrichting 

Stoffen overal

van onze stand op het Kinderboekenfestival in Nickerie. Dat waS TOF ;-)! Stoffen kiezen leek ons makkelijk, totdat we binnenkwamen... Zoveel keus, overal lag er wel stof! 

 

 

 

Vervolgens zetten we onze tocht verder naar de bib. Deze keer was het een andere dame aan de balie. De vrolijke glimlach stak ons graag een handje toe. De glimlach was niet van de partij in de Chinese bakkerij. Je moest snel beslissen wat je wou of ze keerde je de rug toe en keek verder tv... Maar dat terzijde was het brood echt wel lekker!

Zwembad

Nadien gingen we lekker even afkoelen in ons zwembad. Het was namelijk een enorme warme dag met volle zon. En we hadden wel een beetje ontspanning verdiend.

 

 

 

Om helemaal te ontspannen deden we een uitje naar de bioscoop. Een betere benaming zou frigoscoop zijn! Gedurende de 3 uur-lange film, bibberden we bijna van onze stoel.

Woensdag

Toen we eindelijk ontdooid waren, mochten we al terug uit ons bed. De taxi wachtte ons om 7u op. We vertrokken naar een school hier ver vandaan, waar macadamwegen nog niet bestaan... 

Aangekomen op ons schooltje zagen we kinderen, die nog nooit een foto van zichzelf hadden genomen. Hierbij enkele selfie's!Selfie

Na deze fotoshoot begonnen we met onze reclamecampagne:

Heel ons leven is groeien

Kijk eens goed om je heen!

Wat is nodig om op te groeien

Je bent niet alleen!

Boeken, daar groei je mee op

Groeien, met lezen aan top !"

Maar tot onze grote verbazing verliep het klasgebeuren helemaal anders. Hoeken in de klas kan je nauwelijks bespeuren,de kinderen zaten achter banken... Best wel wat aanpassen voor ons! Al een geluk beschikken we over improvisatievermogen en een flexibele houding, waardoor we onze activiteiten aanpasten en de kinderen toch wel betrokken waren! Bij onze foto's kan je zien hoe zo'n kleuterklas er uit zag.

Na ons bezoekje aan de Herman Jozefschool, wachtten we op de taxi. Op die tijd passeerden er twee aanzoeken onze weg. Bente had er goud mee kunnen verdienen! Gelukkig kwam onze driver net op tijd om ons te redden!

Werken geblazen

Na de taxirit werkten we verder aan de voorbereidingen van het Kinderboekenfestival. We zwoegden de hele dag: lesbrieven, tekeningen,... Alles passeerden vandaag de revue en dit in een kamer van 4x5.  

 

Van al dat werken kregen we wel wat honger. We waagden ons aan een nieuw kookavontuur: sopropo klaarmaken. 

Sopropo

Nu weten we niet of het aan onze kookkunsten lag of aan de groente zelf dat deze niet zo lekker smaakten... We gaan eerst nog eens de groente onderzoeken, voor dat we er ons terug aan wagen!

 

 

Morgen nieuwe dag, nieuwe school, nieuwe kindjes...

We kijken er naar uit!

 

 

Foto’s

5 Reacties

  1. Paps en moesje Bente:
    23 januari 2014
    Spijtig dat ik er niet bij kan zijn, ik zou jullie eens graag bezig zie.
    Doe zo voort en volhouden maar.
    Groetjes van Oma Bente
  2. Paps en moesje Bente:
    23 januari 2014
    Ons kleuterklasje zag er vroeger ook zo ongeveer uit. Veel bankjes en ieder een plaatsje. Geen plaats om heimwee naar te hebben. Kinderen blijven kinderen en die krijgen jullie zeker wel geboeid, hou het toch maar bij de kinderen,hoor.
    Grtz
    Wijle
  3. De Cleen Vroni:
    23 januari 2014
    Goed geschreven.Leuk om jullie te volgen !
  4. De Permentier Nicole:
    26 januari 2014
    Tof om jullie te volgen. Vooral omdat ik er nu 2 van ken. Bente via Bart en Erika(Josto) en Anneleen via haar mam Chris (collega Lindehof). Doe zo verder en geniet van deze ervaring.
  5. Krisje:
    27 januari 2014
    Hallo Nicole en girls...
    leuk he al die verhalen, ik heb ondertussen al een kleine fanclub :) op het werk, vrienden en mensen uit de buurt.

    Dus blijven jullie maar lekker leuke dingen doen in Suriname en wij zullen hier wel vertellen hoe goed jullie bezig zijn... :)